Henk Visch

Voor Henk Visch is maken een vorm van hardop denken. In zijn atelier, waar geen enkele buitenstaander wordt toegelaten, laat hij zijn dromen, herinneringen en recente indrukken de vrije loop. Een soort onbewust automatisme vertaalt ze via zijn handen in klei, op papier of op doek. Het resultaat bevat vaak gestileerde mensfiguren waar bij nader inzien iets raars mee is. Ze dragen een huis op hun hoofd of hebben slakjes onder hun voeten. Ze bewegen door een onbegrensde ruimte, zonder horizon of gebouwde omgeving, en stralen door die dromerigheid iets kwetsbaars uit.